به نقل از سایت آسمونی

بیماری های نشیمنگاهی که آمار مبتلایان به آن امروزه به شدت در حال افزایش است، می توانند بسیار آزاردهنده باشند و باید جدی گرفته شوند. اینگونه بیماری ها را می توان به چهار گروه اصلی بواسیر یا هموروئید، شقاق، فیستول و کیست مویی تقسیم کرد که بواسیر به عنوان شایع ترین بیماری در بین آنها شناخته می شود.

بالشتک های بواسیری همان رگ های ناحیه آنال هستند که تحریک شده و کشیده می شوند و در نهایت به شکل هموروئید ظاهر می شوند. ایجاد فشار در ناحیه مقعد می تواند دلایل متعددی داشته باشد که زور زدن زیاد در زمان دفع مدفوع، یبوست داشتن به مدت طولانی، بارداری و زایمان در خانم ها، نشستن های طولانی، چاقی و… بخشی از این دلایل هستند.

اگر عروقی که درگیر این بیماری هستند در داخل کانال مقعد باشند، نوع بواسیر داخلی و اگر در خارج از مقعد باشند، بواسیر خارجی است.

اما تفاوت نوع داخلی و خارجی این بیماری در علائمی است که ایجاد می کنند. هموروئید خارجی می تواند آزاردهنده تر باشد، زیرا در ناحیه حساسی از بدن قرار دارد و به همین دلیل درد و ناراحتی بیشتری ایجاد می کند. موارد زیر از شایع ترین علائم بواسیر خارجی است:

• مشاهده خون روشن روی مدفوع بعد از هر بار عمل دفع
• لمس توده و برآمدگی اطراف مقعد
• احساس خارش و سوزش شدید
• احساس درد و ناراحتی هنگام نشستن

البته که مشاهده چنین علائمی صرفا به معنی ابتلا به هموروئید نیست و باید تشخیص قطعی بیماری را به عهده پزشک بگذارید. حتی امکان مشاهده علائم متفاوت در افرادی که به یک نوع بواسیر مبتلا شده اند وجود خواهد داشت. نتیجه عدم درمان به موقع بواسیر خارجی، ترومبوزه شدن و ایجاد خونریزی های زیاد است.

پس از مراجعه به دکتر متخصص و تشخیص بیماری، بلافاصله اقدامات درمانی آغاز می شود. روش های مختلفی برای درمان این بیماری وجود دارد اما اگر به دنبال درمان قطعی بواسیر هستید، لیزر و جراحی بهترین گزینه های شما می باشند. البته شدت پیشرفت بیماری و نوع و درجه بواسیر نیز در تعیین روش درمان بسیار تاثیرگذارند. مثلا هموروئید درجه سه و چهار به هیچ عنوان بدون جراحی قابل درمان نیستند اما برای درمان هموروئید درجه 1 و 2 می توان در ابتدا از روش های خانگی و دارویی هم استفاده کرد.در صورتیکه تغییری در روند بهبود بیماری ایجاد نشد، باید به سراغ روش های درمان پزشکی برویم.

اگر بخواهیم مروری بر گذشته داشته باشیم درمی یابیم که عمل جراحی سنتی تنها راه درمان بواسیر بوده و مشکلاتی مثل خونریزی و درد شدید، احتمال عود مجدد بیماری، بستری شدن در بیمارستان و گذراندن دوران نقاهت طولانی را به دنبال دارد. به همین علت بیماران معمولا تمایلی به انجام آن ندارند و سعی می کنند از روش های جایگزین استفاده کنند. همچنین از مهم ترین عوارض جراحی به روش های سنتی نیز می توان به بی اختیاری مدفوع و عود مجدد بیماری اشاره کرد.

اگر به دنبال درمان سریع بواسیر هستید، روش لیزر در کمتر از یک ساعت و بدون بیهوشی انجام می شود و نیازی به استراحت و گذراندن دوران نقاهت نیست. بیمار بلافاصله بعد از این جراحی سرپایی، می تواند به منزل برگردد و فقط چند ساعتی تا از بین رفتن اثرات داروی بی حسی زمان لازم است.

سایر مزایای جراحی بواسیر با لیزر شامل این موارد است:

• از مهم ترین ویژگی های لیزر احتمال پایین عود مجدد بیماری است
• این روش بصورت سرپایی و بدون بیهوشی انجام می شود
• خونریزی و درد در لیزر به حداقل می رسد
• تقریبا هیچگونه عوارضی به دنبال نخواهد داشت

به گزارش وانانیوز، 

برای تشخیص بواسیر باید به محض مشاهده چنین علائمی، به دکتر متخصص مراجعه کنید تا با انجام معاینات و آزمایشات مربوطه، بیماری شما تشخیص داده شود. بواسیر خارجی معمولا با مشاهده ناحیه مقعد به راحتی تشخیص داده می شود، اما برای تشخیص هموروئید داخلی از روش معاینه با انگشت، بررسی بصری کانال مقعد و در نهایت کولونوسکوپی استفاده می شود.

بیماران مبتلا به هموروئید به دلیل احساس درد و ناراحتی شدید و ایجاد اختلال در زندگی روزمره شان، به دنبال روش هایی برای درمان سریع و فوری درد بواسیر می باشند.

گاهی هم اتفاق می افتد که بیمار در شرایط اورژانسی قرار می گیرد و به همین دلیل نیاز به درمان سریع این بیماری است. زمانی این اتفاق می افتد که هموروئید دچار خونریزی شدید می شود و می تواند خطرناک باشد. همچنین اگر به خونریزی هموروئید بی توجهی شود، عوارضی مثل کم خونی و کمبود آهن را برای بیمار به دنبال دارد.

درمان بواسیر با لیزر

یکی از روش های قطعی برای خلاص شدن از این بیماری، درمان بواسیر یا هموروئید با لیزر می باشد که به عنوان روشی نوین توانسته رضایت بالای بیماران و حتی جامعه پزشکان را جلب کند. لیزر به دلیل مزایای بسیاری که دارد، برای درمان سایر بیماری های نشیمنگاه هم روشی کارآمد محسوب می شود. خدمات درمان بواسیر یا هموروئید با لیزر در درمان کلینیک در کمتر از یک ساعت و با استفاده از داروی بی حسی، تحت نظر پزشک متخصص انجام می شود و نیازی به بستری شدن پس از انجام عمل نمی باشد.

با اینکه لیزر هم مثل جراحی سنتی به عنوان روش درمان قطعی بواسیر مورد استفاده قرار می گیرد، اما هیچ یک از مشکلات و عوارض بعد از جراحی معمولی را به دنبال نخواهد داشت. همچنین دقت پزشک در روش لیزر بسیار بالاتر از جراحی معمولی است و علت این امر انعقاد سریع خون پس از بریدن و سوزاندن رگ ها بوسیله لیزر است. اشعه لیزر می تواند عروق خونی ناحیه مقعد را بازسازی کرده و از خونریزی حین عمل جلوگیری کند. همین ویژگی لیزر به جراح کمک می کند تا موضع تحت درمان را به وضوح ببیند و رگ های بواسیری بطور کامل سوزانده شود.

به علاوه نداشتن درد و ناراحتی و عدم نیاز به گذراندن دوران نقاهت طولانی، از مهم ترین مزایای درمان بواسیر با لیزر به شمار می رود که بیماران را برای انتخاب این روش ترغیب می کند. پس از انجام این عمل، بیمار می تواند به زندگی عادی خود برگردد.

لیزر هم در دو نوع اشعه مادون قرمز و دی اکسید کربن انجام می شود.

با تابش اشعه مادون قرمز روی زائده بواسیری، بافت تشکیل دهنده آن خشک شده و با کاهش درد و خونریزی، بیماری بهبود پیدا می کند. در حقیقت حرارتی که توسط اشعه مادون قرمز ایجاد می شود، باعث قطع جریان خونرسانی به هموروئید می شود. اشعه درمانی معمولا برای بواسیرهای درجه 1 و 2 استفاده می شود.

از لیزر دی اکسید کربن برای برداشتن کامل زائده هموروئیدی استفاده می شود و این نوع لیزر برای درمان انواع بواسیر کاربرد دارد. یکی دیگر از مزایای لیزر عدم آسیب دیدن بافت اطراف هموروئید می باشد.

مزایا و عوارض لیزر درمانی هموروئید

به جرات میتوان گفت که درمان بواسیر با لیزر هیچ یک از عوارض عمل سنتی، مثل بازگشت دوباره بیماری، بی اختیاری گاز و مدفوع و آسیب به عضلات اسفنکتر را به دنبال نخواهد داشت و از این بابت جای نگرانی نیست. اما استفاده از حمام سیتز، نوشیدن مایعات، مصرف کافی فیبر و جلوگیری از یبوست مواردی است که بعد از درمان هموروئید با لیزر باید رعایت شوند.

بخشی از دستگاه گوارش که بین دهان و معده قرار می گیرد، مری نام دارد. مری یک لوله است و وظیفه اصلی آن حمل غذا و مایع پس از قورت دادنش از دهان به داخل معده است. این عضو لوله ای است که غذا، مایعات و بزاق دهان را به معده می رساند. شایع ترین مشکل بیماری های مری ریفلاکس معده به مری است که این بیماری با گذشت زمان، می تواند به مری صدمه بزند.

براساس اخبار و آمار منتشر شده بیماری های مری شایع هستند و از آنجا که مری در قفسه سینه قرار دارد و از پشت قلب عبور می کند، گاهی دردهایش با درد قلبی اشتباه گرفته می شود ؛ طبیعتا به دلیل اینکه بیماری های قلبی اهمیت زیادی دارند و بی توجهی به آنها یا غفلت ممکن است حتی به قیمت از دست رفتن جان بیماران شود، اگر بیمار از درد قفسه سینه شکایت می کند ابتدا باید از نبود مشکل قلبی در او مطمئن شد. اما رایج ترین علت درد قفسه سینه همچنان بیماری های مری است پس همه دردهای قفسه سینه مربوط به مشکلات قلبی نیست و علت بایستی توسط پزشک متخصص بعد از بررسی های دقیق تشخیص داده شود.

آزمایشات انجام شده برای تشخیص بیماری‌های مری

آزمایش هایی که ممکن است برای تشخیص بیماری های مری مورد استفاده قرار گیرند، عبارتند از؛ باریم ایکس ری (یا باریم بلع)، اندوسکوپی بالایی و اندازه گیری PH است.

در طول بارم بلع، اشعه ایکس از مری پس از خوردن محلول باریم به دست می آید.در آندوسکوپی فوقانی، یک لوله با یک دوربین و یک نور در انتهایش از دهان و مری عبور می کند. pH مری با ابزار ویژه ای که به مری منتقل می شود، اندازه گیری می شود.

بازگشت اسید معده یا رفلاکس مری

یک مشکل نسبتاً شایع که می تواند بر مری اثر بگذارد، بیماری رفلاکس اسید معده است (GERD). در این مشکل، اسفنکتر بین مری و مری تضعیف می شود، که به غذا و آنزیم های گوارشی در معده اجازه می دهد وارد مری شوند. بسیاری از مردم گاه به گاه سوزش سر دل یا سوهاضمه را تجربه می کنند، اما GERDزمانی تشخیص داده می شود که برگشت اسید معده در هفته بیش از دو بار دهد. در طول زمان، GERD می تواند به شرایط جدی تر از جمله زخم یا جراحت منجر شود.

بیماری کرون مری

مری می تواند تحت تاثیر بیماری کرون قرار گیرد، اگرچه بسیار نادر است، اما تخمین زده می شود که در کم تر از 1% از بیماران رخ می دهد. علایم بیماری کرون مری می تواند شامل مشکلاتی در بلعیدن و یا سوزش معده و سوزش سر دل باشد. اگر بیماری کرون در مری مظنون باشد، آندوسکوپی فوقانی ممکن است زخم، فیستول، جراحت و تنگی یا باریک بینی مری را آشکار کند. درمان بیماری کرون مری می تواند شامل دارو، انشعاب مری، تغذیه انترالی، و جراحی باشد.

اسفنکتر مری

دریچه ها در بالای مری و در انتهای گلو و در پایین مری و در ورودی مری توسط ماهیچه ای به نام اسفنکتر بسته می شوند. اسفنکتر به منظور اجازه دادن ورود غذا و مایع باز می شود، اما بعد دوباره به هم نزدیک می شوند تا مانع از برگشت از معده به مری و تا دهان شوند.

یائسگی به معنای اتمام دوره‌ی قاعدگی است. یک زن بعد از یائسگی، توانایی باردارشدن را از دست می‌دهد و به‌دلیل نوسانات شدید هورمونی، علائم متوسط تا شدیدی را تجربه می‌کند. همه‌ی اینها ممکن است باعث افسردگی و تغییر روند عادی زندگی او شوند. اما همه‌ی خانم‌ها باید بدانند که یائسگی، یک بیماری محسوب نمی‌شود و به این معنا نیست که به پایان زندگی‌شان نزدیک شده‌اند. نکته‌ی جالب توجه اینجاست که یائسگی لزوما در میانسالی اتفاق نمی‌افتد و بعضی از خانم‌های جوان هم ممکن است یائسه شوند. پس لازم است خانم‌ها در هر سنی که هستند، اطلاعات‌شان را در این زمینه افزایش دهند. شما با خواندن مطالب زیر با مراحل مختلف یائسگی، علائم متداول و راه‌هایی برای خفیف‌ترکردن نشانه‌های آن آشنا می‌شوید.

نکات مهم

1.گُرگرفتگی که یک علامت شایع یائسگی است، می‌تواند چندین سال طول بکشد.

2.یائسگی ۳ مرحله دارد. مرحله‌ی اول که پیش‌یائسگی نامیده می‌شود و بیشتر از همه طول می‌کشد.

۳. خانم‌ها فقط به‌مدت یک سال در مرحله‌ی یائسگی هستند، اما ممکن است علائم پیش‌یائسگی را از چندین سال قبل از واردشدن به دوره‌ی یائسگی تجربه کنند.

یائسگی، یک بخش عادی و طبیعی از روند افزایش سن است. هنگامی‌که شما وارد دهه‌ی چهارم زندگی‌تان می‌شوید، بدن‌تان شروع به تولید استروژن کمتری خواهد کرد، تازمانی‌که شما دیگر قاعده نشوید. وقتی دوره‌ی قاعدگی‌تان متوقف شد، وارد دوره‌ی یائسگی می‌شوید. یائسگیِ طبیعی که بدون مداخله‌ی پزشکی رخ می‌دهد، در سه مرحله اتفاق می‌افتد:

• پیش یائسگی؛
• یائسگی؛
• پس از یائسگی.

بسیاری از مردم یائسگی را با پیش‌یائسگی اشتباه می‌گیرند. پیش‌یائسگی، مرحله‌ای است که یک زن گذار به دوره‌ی یائسگی را آغاز می‌کند. برخی از نشانه‌های رایج پیش‌یائسگی عبارتند از:

• گُرگرفتگی؛
• تعریق شبانه؛
• خشکی واژن.

در دوره‌ی پیش‌یائسگی، بدن شما استروژن کمتری تولید می‌کند و این روند را تا یک یا دو سال قبل از آنکه سطوح هورمونی شما به‌سرعت اُفت کنند، ادامه می‌دهد. پیش‌یائسگی می‌تواند تا ۱۰ سال قبل از ورود شما به مرحله‌ی یائسگی اتفاق بیفتد و اغلب در دهه‌ی چهارم زندگی‌تان آغاز می‌شود. اما برخی خانم‌ها در دهه‌ی سوم عمرشان وارد دوره‌ی پیش‌یائسگی می‌شوند.

هنگامی‌که به‌مدت ۱۲ ماه متوالی پریود نشوید، پزشکان یائسگی شما را تأیید می‌کنند. بعد از ۱۲ ماه شما وارد مرحله‌ی پس از یائسگی خواهید شد. اگر تخمدان‌های خود را با عمل جراحی برداشته‌اید، یائسگی ناگهانی را تجربه خواهید کرد.

ادامه در سایت چطور

خانم ها در سنين مختلف مستعد ابتلا به برخي از بيماري ها هستند. اين در حالي است كه با انجام برخي آزمون ها و چكاپ هاي دوره اي مي توان از بروز اين مشكلات پيشگيري كرد و يا با تشخيص به موقع آنها نسبت به درمان سریع اقدام كرد. در ادامه با مهمترين چكاپ هاي زنانه آشنا خواهيد شد.

پاپ اسمير

آزمايش نمونه هاي سلولي برداشته شده از قسمت گردن رحم در خانم ها پاپ اسمیر نام دارد. اين آزمون بهترين روش براي شناسايي عوارض پيش سرطاني و مخفي تومورهاي كوچكي است كه به سرطان گردن رحم منتهي مي شوند.

 اين در حالي است كه اگر سرطان گردن رحم زود شناسايي شود، مي توان آن را درمان كرد. به طور كلي همه خانم هايي كه ازدواج كرده اند بايد سالي يك بار براي آزمون پاپ اسمير به متخصص زنان مراجعه كنند اما انجام اين آزمون براي دختران مجرد ضرورتي ندارد.

خانم هايي كه سه سال مداوم نتيجه آزمايش شان منفي باشد مي توانند با نظر پزشك شان آن را هر سه سال يك بار انجام دهند اما افرادي كه به زگيل و عفونت مبتلا شده اند بيش از بقيه مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند و بايد با فاصله زماني كمتري آزمون پاپ اسمير انجام بدهند.

در اين بين بهترين زمان انجام اين آزمون بعد از اتمام قاعدگي يعني حدود روز ۱۲ يا ۱۳ سيكل قاعدگي است كه ضخامت مخاط دهانه رحم بيشتر و سلول هاي بيشتري در پاپ اسمير قابل برداشت است.

بنابراين قبل از انجام آزمون با پزشك خود مشورت كنيد تا از شرايط آن مطلع شويد؛ به عنوان مثال بايد بدانيد تا ۴۸ ساعت قبل از آزمايش پاپ اسمير نمي توانيد رابطه زناشويي داشته باشيد.

ماموگرافي

اگرچه گاهي آقايان نيز به سرطان سينه مبتلا مي شوند اما تعداد آقايان مبتلا به اين بيماري تقريباً يك صدم خانم هاست.

در بعضي از خانم ها عوامل مستعد كننده اي وجود دارد كه احتمال ابتلا به اين بيماري را افزايش مي دهد و از بين آنها مي توان به وجود سابقه سرطان سينه در بستگان مخصوصاً بستگان درجه اول فرد (مادر، خواهر، دختر)، كم تحركي و چاقي پس از سن يائسگي، مصرف چربي به مقدار زياد، افزايش سن، سابقه سرطان سينه و عود مجدد بيماري، يائسگي ديررس (بعد از ۵۵ سالگي)، بچه دار نشدن يا حتي تولد اولين فرزند بعد از سن ۳۰ سالگي اشاره كرد.

 خانم ها نبايد منتظر اين علائم باشند بلكه از سن ۲۵ سالگي بايد سالي يك بار توسط پزشك معاينه شوند و از ۳۵ سالگي به بعد، با توصيه پزشك در پنج سال اول يك ماموگرافي و سپس هر دو سال يك بار ماموگرافي داشته باشند.

به طور معمول بين ۴۰ تا ۵۰ سالگي بايد هر دو سال يك بار و از سن ۵۰ تا ۷۰ سالگي بايد به صورت سالانه ماموگرافي سينه انجام شود اما خانم هايي كه عوامل مستعد كننده مانند سابقه فاميلي و سرطان سينه در سنين پايين در آنها وجود داشته باشد بايد ماموگرافي را تحت نظر پزشك از سنين پايين تري شروع كنند.

همچنين مراجعه به پزشك ربطي به اينكه خانم متاهل يا مجرد است ندارد و گاهي توده ها در خانم هاي مجرد هم ديده مي شود.

آزمون سنجش تراكم استخوان

به گفته متخصصان، ذخيره شدن كلسيم در استخوان قبل از تولد آغاز مي شود و تا سن ۳۰ سالگي ادامه دارد؛ به طوري كه توده استخوان هر فرد معمولاً در ۳۰ تا ۳۵ سالگي به بيشترين ميزان خود مي رسد و پس از اين سن كاهش توده استخواني به صورت يك روند طبيعي آغاز مي شود و معمولاً ۳۰ درصد خانم هايي كه به سن ۷۵ سالگي مي رسند دچار شكستگي ناشي از پوكي استخوان مي شوند.

به كمك آزمون سنجش تراكم استخوان يا دانسيتومتري استخوان مي توان سفتي و سختي و درجه محكم بودن استخوان هاي بدن را تعيين كرده و براي انجام آن راه هاي متفاوتي وجود دارد ولي رايج ترين روش آن استفاده از روش DEXA است كه از اشعه ايكس براي سنجش تراكم استخوان استفاده مي كند و براي همه خانم ها از سن ۶۰ سال و براي آقايان از سن ۷۰ سالگي جهت تشخيص زود هنگام و درمان به موقع پوكي استخوان و جلوگيري از پيشرفت آن توصيه مي شود.

 براي افرادي كه سابقه شكستگي و يا سابقه خانوادگي پوكي استخوان دارند، اين آزمون بايد از سن ۴۰ تا ۴۵ سالگي انجام شود؛ به عنوان مثال ۷۰ درصد پوكي استخوان ها ژنتيكي است و فردي كه يك نفر از بستگان درجه اولش دچار شكستگي شده يا پوكي استخوان دارد، بايد هر سال آزمون سنجش استخوان انجام دهد.

منبع: www.beytoote.com

هموروئید یا بواسیر نام بیماری شایع مقعدی است که امروزه به سبب زندگی غلط رواج بسیاری در میان مردم پیدا کرده است. این بیماری همراه با درد شدید، خارش، خونریزی و سایر علائم بروز کرده و نیاز به درمان فوری دارد، زیرا در صورت بی توجهی به درمان، بیماری گسترش یافته و درمان آن نیز با مشکل رو به رو می شود. برای درمان در مراحل ابتدایی بیماری علاوه بر تغییر در سبک زندگی می توان از روش‌‎هایی مانند مصرف دارو استفاده نمود تا در کنار رفع علائم ایجاد شده، بیماری نیز درمان شود. برخی از مهم‌ترین پمادهای پیشنهاد شده برای درمان دارویی بواسیر به این شرح است :

پماد و لوسیون پراموکسین

پراموکسین نوعی داروی بی حس کننده بوده که می‌تواند درد، سوزش و خارش ناشی از هموروئید را از بین ببرد. همچنین در رفع سایر مشکلات پوستی مانند آفتاب سوختگی، رفع نیش حشرات، سم، اگزما و… استفاده می‌شود. درمان دارویی بواسیر با پراموکسین، برای کودکان زیر 2 سال ممنوع و برای کودکان زیر 12 سال تنها با مجوز پزشک منعی ندارد. برخی از عوارضی که ممکن است پس از مصرف این دارو ایجاد شود، شامل سوزش و خشکی پوست، خارش، تاول و نازک شدن پوست است. در صورت بروز چنین عوارضی مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک خود اطلاع دهید.

پماد ام جی

این دارو یکی از داروهای طبیعی و موثر برای درمان دارویی بواسیر است که پایه اصلی آن را گیاه مورد تشکیل می دهد. پماد ام جی ضد باکتری، ضد قارچ، ضد التهاب و قابض بوده و می تواند در رفع علائم ناشی از بواسیر موثر باشد. مصرف این داروی بواسیر موجب می شود علائم بیماری از جمله درد، سوزش، خارش و … تسکین پیدا کند و با دارا بودن خاصیت قابضی عروق بواسیر نیز از بین بروند. از پماد ام جی می توان برای تسکین علائم هموروئید های درجه یک و دو استفاده نمود.

بر اساس یک مطالعه بر روی خواص گیاه مورد ثابت شد، این دارو حاوی یون‌های منقبض کننده عروق است و می تواند به رفع بواسیر کمک نماید. میزان مصرف این دارو دو بار در روز و هر بار یک اپلیکاتور است.

شیاف آنتی هموروئید(ایپروئید)

این داروی بواسیر دارای خواص قابض، ضد التهاب، ضد درد و بی حس کنندگی بوده و می‌تواند به رفع علائم این بیماری از جمله درد، خونریزی و التهاب کمک نماید. به علاوه استفاده از شیاف آنتی هموروئید می تواند به رفع سایر مشکلات مقعدی مانند التهابات مجرای مقعد، شقاق و … کمک نماید. این دارو دارای ماده ای به نام  فنیل افرین است که عروق متورم را باریک نموده و علائم بواسیر را رفع می کند. مصرف این شیاف تا هفت روز مجاز بوده و باید پس از طی این مدت در صورت عدم بهبودی مصرف دارو را قطع و به پزشک اطلاع دهید. این درمان دارویی بواسیر ممکن است با عوارضی مثل سردرد، افزایش ضربان قلب و عصبی شدن همراه باشد.

https://clinicdarman.com/%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%aa%d9%86%db%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b3%d8%a7%db%8c%d8%aa/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%db%8c%db%8c/

زخم معده ،یکی از انواع زخم های گوارشی است که بر روی معده و روده کوچک تاثیر می گذارد. زمانی رخ می دهد که لایه ضخیم مخاطی که مایعات گوارشی معده را محافظت می کند ،کاهش می یابد این، به اسید های گوارشی اجازه می دهد تا بافت هایی را که داخل معده قرار دارد ، زخم کند ؛ زخم معده ممکن است به راحتی اتفاق بیافتد، اما بدون درمان مناسب می تواند شدید شود. 

علائم زخم معده و راه های درمان آن

 به طور کلی درد زخم معده از یک ساعت بعد از غذا خوردن شروع می شود و تا ساعت ها ادامه پیدا کند همچنین شب ها شعله ور شده و می تواند فرد را از خواب بیدار کند. درد زخم معده در زمان خالی بودن معده بدتر می شود لذا باید از گرسنگی اجتناب کرد. زخم معده می تواند برای مدتی فروکش کند ولی بعد از چند هفته علائم زخم معده برمی گردد لذا حتما باید برای درمان زخم معده به پزشک مراجعه کرد. رایج ترین علائم زخم معده، درد سوزشی که از جناغ سینه تا بالای ناف می تواند احساس شود. درد زخم معده به علت تماس اسید معده با منطقه آسیب، ایجاد می شود. افزایش سوءهاضمه از نشانه های دیگر زخم معده می باشد. در این موارد فرد پس از صرف غذا یا آروغ می زند یا دچار سکسکه می شود. زخم معده علامت دیگری دارد که به علت تغییر حجم مایعات، فرد دچار حالت تهوع خفیف یا شدید می شود. معمولاً در حالت ناشتا، فرد دچار حالت تهوع می شود.

تعدادی از علائم ،مربوط به زخم معده است شدت علائم بستگی به شدت زخم دارد ، شایع ترین علامت سوزش یا درد در وسط شکم شما بین قفسه سینه است به طور معمول، زمانی که معده شما خالی است، درد شدیدی خواهید داشت و می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه یابد.

دلایل ایجاد زخم معده چیست؟

زخم معده تقریبا همیشه به علت یکی از موارد زیر است:

عفونت یا باکتری

استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن

به ندرت، یک بیماری که به عنوان سندرم Zollinger-Ellison شناخته می شود، می‌تواند با افزایش تولید اسید بدن، باعث ایجاد زخم معده و روده شود. این سندرم مشکوک به ایجاد کمتر از 1 درصد زخم های گوارشی کمک می کند.

منبع: نمناک

دستگاه تناسلی بانوان را به دو بخش  داخلی و خارجی میتوان تقسیم کرد. دستگاه تناسلی خارجی شامل فرج ( وولو )، مهبل (واژن) و پرده بکارت (هایمن) می باشد. دستگاه تناسلی داخلی شاملدهانه رحم، رحم و لوله های رحمی (لوله های فالوپ) و تخمدانها می باشد.

وولو (فرج) : قسمت خارجی دستگاه تناسلی بانوان میباشد و به صورت یک ناحیه لوزی شکل در بین دو پا و در پایین شرمگاهی (محل رویش موهای زهار) قرار گرفته است. فرج از بیرون توسط لب های بزرگ و کوچک فرج پوشیده شده است. این لب ها هر یک به صورت دو چین نیمه مدور هلالی شکل در دو طرف فرج بوده و در حالت عادی روی هم خوابیده و دهانه فرج را می بندند . در زیر لب های بزرگ، لب های کوچک قرار دارند . لب های کوچک در هدایت صحیح ادرار نقش دارند . این دو لبه از بالا و پایین به هم متصل هستند . در محل اتصال این دو لایه در بالا عضو کوچک حساسی به نام کلیتوریس وجود دارد که در اثر تحریک ، سفت و کمی بزرگ می‌شود و در احساس لذت مقاربتی نقش دارد . در میان لب ‌های فرج فضایی بوجود می‌آید که خروجی پیشابراه در قسمت بالایی آن است و در پایین آن خروجی واژن (مهبل) قرار دارد. لازم است که فرج ، سالانه توسط متخصص زنان مورد بررسی قرار گیرد .

کیست سباسه (Sebaceous Cysts)

این کیستها میتوانند در هر نقطه فرج تشکیل شوند . این توده های کوچک با اندازه متغیر بوده و خوش خیم هستند. آنها در اثر مسدود شدن غدد چربی پوست توسعه میابند . کیست سباسه (کیست اپیدرمویید) یک کیست خوش خیم گنبدی شکل پرشده از ماده نسبتاً سفت است . این ضایعه معمولاً پوست تنه ، صورت ، دهانه و سر را درگیر می سازد. کیست سباسه در حالت کلی خصوصیات زیر را دارد : کیست دارای کناره های شیب دار بوده یا یک نمای گنبدی شکل گرهی داشته و سطح آن صاف است .کیست سفیدرنگ یا همرنگ پوست است . قطر این کیست ها از ۴-۱ سانتی متر متغیر است . اگر کیست دچار جراحت یا عفونت گردد ممکن است به رنگ قرمز روشن درآمده و دردناک شود. برای برداشت کیست ، یک برش ساده بر روی پوست روی کیست داده شده ، ساک کیست خارج شده و سپس محل برش بخیه زده می شود. اگر کل دیواره کیست برداشته شود عود آن نامحتمل است . در صورتی که کیست عفونی گردد، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود .

کیست بارتولن (Bartholin Cysts)

اطراف مدخل واژن غده هایی بنام غدد بارتولن وجود دارند که مواد لیزکننده برای تسهیل نزدیکی ترشح مینمایند . گاهی ترشح موکوسی این غدد بسیار زیاد بوده و به اشتباه این گونه تعبیر میشود که زنها هم مثل مردها در حالت ارگاسم به انزال میرسند. عفونت غدد بارتولن (بارتولینیت) می تواند موجب تورم در ناحیه عفونی فرج و افزایش حجم یکی از لب های بزرگ شود . غدد بارتولین دو غده به اندازه نخود میباشند که مجرای آنها به داخل فرج باز می شود . عفونت غدد بارتولن موجب ایجاد تورم در بافتهای اطراف شده و ممکن است موجب ایجاد آبسه گردد . یک یا هر دو مجرا ممکن است مسدود شده و موجب تورم بدون دردی بنام کیست بارتولن گردد. در اثر عفونت بیمار باید آنتی بیوتیک مصرف نماید . آبسه تحت بی حسی موضعی باید تخلیه گردد . کیست بارتولن با جراحی با نظر پزشک برداشته میشود .

زگیل تناسلی (Genital Warts)

نام علمی برای زگیل تناسلی “Condiloma accuminata” است ونوعی تومور خوش خیم ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papilloma virus)  است زگیل تناسلی مسری است و می تواند از طریق نزدیکی انتقال یابد . زگیل تناسلی به شکل ضایعات کوچک ظاهر میشوند و اگر در مراحل اولیه درمان نشود چند برابر خواهند شد . زگیل تناسلی دارای‌ مشخصات‌ زیر هستند: زگیل تناسلی در سطوح‌ مرطوب‌ به‌ ویژه‌ آلت‌ تناسلی‌، دهانه‌ مهبل‌ و دهانه‌ مقعد ظاهر می‌شود . زگیلهای تناسلی برآمدگی‌ نازک‌، قابل‌ انعطاف‌ و توپر پوست‌ هستند که‌ به‌ صورت‌ ساقه‌ای‌ یا خوشه‌ای‌ رشد می‌کنند . هر زگیل تناسلی ۲-۱ میلی‌متر قطر دارد ولی‌ خوشه‌ها ممکن‌ است‌ کاملاً بزرگ‌ باشند. زگیل تناسلی باعث‌ آزار یا خارش‌ نمی‌شود. نظرات متفاوتی در مورد درمان زگیل تناسلی وجود دارد زگیل‌های‌ کوچک‌ را می‌توان‌ با پمادهای‌ ضد ویروس درمان‌ کرد. برای‌ زگیل‌های‌ بزرگتر ، نیتروژن‌ مایع‌ به‌ کار می‌رود . برخی‌ زگیل‌های‌ بزرگتر نیازمند درمان‌ با لیزر ، الکتروکوآگولاسیون‌ یا برداشت‌ جراحی‌ هستند. گزینه درمانی باید با مشاوه با پزشک صورت گیرد. تکرار درمان ممکن است لازم باشد .

تومور بدخیم فرج (سرطان)-   Malignant Growths of the Vulva

سرطان فرج رایج نیست اما تشخیص زود هنگام آن بسیار مهم است. سرطان‌ فرج‌ عبارت‌ از رشد بدون‌ کنترل‌ سلول‌های‌ بدخیم‌ وولو است . حداکثر رشد در زنان‌ مسن‌تر در سنین‌ یائسگی‌ رخ‌ می‌دهد. علایم‌ شایع‌ عبارت است از : خارش‌ فرج ، خونریزی‌ غیرطبیعی‌ مهبل‌ ، ناراحتی‌ یا خونریزی‌ با مقاربت‌ ، خونریزی‌ مقعد در صورت‌ گسترش‌ به‌ مقعد ، یکی از دلایل بروز بیماری ممکن‌ است‌ ارتباطی‌ با پاپیلوماویروس‌ انسانی‌ داشته باشد . آزمون‌های‌ تشخیصی‌ متعددند . این‌ آزمون‌ها می‌توانند شامل‌ بررسی‌های‌ آزمایشگاهی‌ خون‌، پاپ‌اسمیر، رادیوگرافی‌ قفسه‌ سینه‌، سی‌تی‌اسکن‌، ماموگرافی‌، تنقیه‌ باریوم‌، سیستوسکوپی‌، کولپوسکوپی‌ با بیوپسی‌ یا سیگموئیدوسکوپی‌ باشند . درمان‌ شامل جراحی‌، پرتوتابی‌، شیمی‌درمانی ‌است . جراحی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ وولوکتومی‌، واژینکتومی‌، هیسترکتومی مقعدی‌ و برداشتن‌ غدد لنفاوی‌ باشد. از سوزاندن‌ با لیزر غالباً برای‌ درمان‌ برخی‌ سرطان‌های‌ فرج استفاده‌ می‌گردد . پرتوتابی‌ خارجی‌، تومور اولیه‌ را کوچک‌ می‌کند. پرتوتابی‌ داخلی‌ (ایمپلنت‌ها) به‌ سرطان‌هایی‌ اثر می‌گذارد که‌ به‌ بافت‌های‌ مجاور گسترش‌ یافته‌ باشند .

نئوپلازی انتراپیتلیال فرج Vulvar intraepithelial neoplasia

نئوپلازی انتراپیتلیال فرج یا VIN ، وضعیت پیش سرطانی است و سرطان نیست . اگر ضایعه فوق درمان نشود میتواند سرطانی گردد. عارضه با درد در فرج شروع میشود اما گاهی بیماری بدون علامت است.علت نئوپلازی انتراپیتلیال فرج کاملا روشن نیست ، اما یکی از مهمترین عوامل خطر ساز وجود ویروس پاپیلومای انسانی مخصوصا نوع ۱۶ و ۱۸ است . هرپس سیمپلکس نوع دو ، که باعث تبخال تناسلی میشود ، همچنین خطر ابتلا به این عارضه را افزایش میدهد. علاوه بر این ، مصرف سیگار ومیتواند تاثیر گذار باشد. علایم بیماری شامل درد و خارش ، احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن است . نسبت به رنگ فرج این عارضه میتواند رنگهای خاکستری ، سفید ، صورتی ، یا قرمز بخود بگیرد . در برخی از زنان این عارضه کاملا بدون علامت است و این مورد مشکلی جهت تشخیص ، معالجه و پیشگیری از سرطان است . زنان مبتلا به بیماری گزینه های متعددی برای درمان دارند ، یکی از موارد موثر ، شیمی درمانی موضعی هست ، روش دیگر خارج نمودن توده با عمل جراحی و لیزر میباشد .