سرطان دهانه رحم یا سرویکس زمانی ایجاد می‌شود که در دهانه رحم، سلول‌ها به طور غیر عادی رشد کرده و به سایر بافت‌های بدن حمله می‌کنند. زمانیکه بیماری تهاجمی است، بافت‌های عمقی تر دهانه رحم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن، از جمله کبد، مثانه، واژن،ریه‌ها و رکتوم گسترش یابد.
با این حال، روند رشد سلول‌های سرطان دهانه رحم آهسته است، بنابراین پیشرفت آن از مرحله تغییرات پیش سرطانی، فرصتی برای پیشگیری، تشخیص زود هنگام و درمان فراهم می‌آورد. روش‌های بهتر تشخیصی به کاهش سرطان دهانه رحم در طول چندین دهه کمک کرده است.
اکثر زنانی که تغییرات پیش از سرطانی در دهانه رحم آنها تشخیص داده می‌شود در سن ۲۰ و ۳۰ سالگی خود هستند، اما سن متوسط زنان هنگام تشخیص سرطان دهانه رحم در اواسط دهه ۵۰ است. این تفاوت در سنی که در آن تغییرات پیش سرطانی اغلب تشخیص داده می‌شود و سنی در آن سرطان تشخیص داده می‌شود، روند پیشرفت کُند این بیماری و دلیل اینکه چرا این بیماری می‌تواند درصورت انجام اقدامات مناسب پیشگیری شود، را مشخص می‌کند.

علل سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم با تغییرات غیر طبیعی در بافت دهانه رحم شروع می‌شود. خطر ابتلا به این تغییرات غیر طبیعی با عفونت با ویروسی پاپیلومای انسانی (HPV) مرتبط است. علاوه بر این، رابطه جنسیزودهنگام، داشتن شرکای جنسی متعدد و مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی (قرص‌های کنترل بارداری) خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهند، زیرا این موارد خطر قرار گیری در معرض ویروس پاپیلومای انسانی را بیشتر می‌کنند.

سیگار کشیدن یکی دیگر از عوامل خطر برای ابتلا به سرطان دهانه رحم است. مواد شیمیایی در دود سیگار با سلول‌های دهانه رحم ارتباط برقرار می‌کنند و باعث تغییرات پیش سرطانی می‌شوند که ممکن است در طول زمان به سرطان منتهی شود. خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در افراد سیگاری دو تا پنج برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.

علاوه بر این، زنان مبتلا به HPV بیشتر احتمال دارد که دچار سرطان دهانه رحم شوند. دخترانی که فعالیت جنسی خود را قبل از ۱۶ سالگی یا در طول سال شروع دوره قاعدگی آغاز می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند.

مشخص شده است انواع HPV، ویروسی که انواع مختلف آن باعث زگیل‌های پوستی، زگیل‌های تناسلی و سایر اختلالات پوستی غیر طبیعی می‌شود، در بسیاری از تغییرات در سلول‌های رحم که ممکن است در نهایت منجر به سرطان شوند، نقش دارند. انواع خاصی از HPV نیز به سرطان‌های مربوط به فرج، مهبل (واژن)، آلت تناسلی، مقعد، زبان و لوزه‌ها مرتبط هستند. مواد ژنتیکی که از انواع خاصی از HPV (زیرمجموعه‌هایی با خطر بالا) منشاء می‌گیرند در بافت‌های دهانه رحم وجود دارند که نشان دهنده تغییرات سرطانی یا پیش آگهی سرطان هستند.

استفاده از قرص‌های پیشگیری از بارداری، به ویژه اگر بیشتر از پنج سال ادامه یابد، خطر ابتلا بهسرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد زیرا باعث کاهش استفاده از کاندوم می‌شود.

منبع: https://rastineh.com