grade I : هموروئيد فقط خونريزي مي كند ولي بيرون نمي آيد.
grade II : هموروئيد خونريزي مي كند و بيرون مي آيد ولي خودش جا مي رود.
grade III : هموروئيد خونريزي مي كند و بيرون مي آيد ولي بايد آن را با دست جا انداخت.
grade IV : هموروئيد خونريزي مي كند و بيرون مي آيد ولي جا نمي رود.
براي تشخيص هموروئيد، بيمار بايد در وضعيت knee-chest (سجده) و يا ليتومي ( حالت طاق باز با رانهاي خم شده به شكم و زانوي خم شده) و يا لترال( sims) قرار گيرد. ممكن است هموروئيدهاي خارجي از بيرون مشاهده شوند ولي بواسير داخلي تا بيرون نزند ديده نميشود . در معاينه انگشتي ممكن است انگشت آغشته به خون شود ولي نبايد انتظار داشته باشيد هموروئيد داخلي قابل لمس  باشد. بهترين روش براي درمان بواسير داخلي ركتوسكوپي است كه از اين طريق 8 تا 10 سانتي متر از انتهاي دستگاه گوارش قابل ديد مي باشد. سيگموئيدسكپي يا كولونوسكوپي, جهت رد تشخيصهاي افتراقي ديگر  ضروري ميباشد.

نقش ليزر در درمان بواسير يا هموروئيد 
1) نيازي به بستري در بيمارستان و گرفتن بيهوشي عمومي يا بي حسي نخاعي كه يكي از علل ترس بيماران است نداشته ومتعاقب آن نيازي به استراحت چند روزه در منزل كه از ضروريات جراحي سنتي است را ندارند و از روز بعد از عمل ميتوانند به سركار خود بازگردند زيرا بيمار بيهوشي نگرفته ودرد زيادي بعد از عمل ندارد.

2) نيازي به پانسمان داخلي (توپي يا تامپون)ندارد كه معمولا در جراحي سنتي اجباري و خارج كردن آن بسيار دردناك است .

3)عمل معمولا در مطب انجام و بيمار بعد از عمل مرخص وميتواند بعد از عمل درمان هموروئيد يا بواسير با ليزر تغذيه معمولي و دفع مدفوع داشته باشد در حالي كه در جراحي سنتي اصل برعدم تغذيه حداقل براي24ساعت وسپس تغذيه با سوپ براي به تاخير انداختن دفع براي مدت چند روزمي باشد.

4) درد بعد از عمل با ليزر نسبت به جراحي سنتي بسياركمتر و ميزان خونريزي نيزكمتر است همچنين ميزان عود كمتر است.

5)انتقال عفونت هاي خطرناك مثل هپاتيت كه در جراحي سنتي محتمل است درعمل با ليزر وجود ندارد.

6)بر خلاف تصور عموم ليزر در هر مرحله اي حتي مراحل پيشرفته هموروئيد وغيرو كارآيي دارد و حتي درمورد بيماران با سن بالا و مشكلات ديابتي-كبدي-كليوي وبيماران قلبي كه داروهاي رقيق كننده خون مصرف مي كنند قابل انجام است.